سوئیچ

سوئیچ شبکه، یک دستگاه شبکهٔ کامپیوتری است که نقطه‌های شبکه یا دستگاه‌های شبکه را به یکدیگر وصل می‌نماید. این واژه معمولاً به دستگاه چند پورتی گفته می‌شود که پردازش و انتقال داده را در لایهٔ دوم مدل اتصال متقابل سامانه‌های باز انجام می‌دهد.

اولین سوئیچ اترنت، توسط Kalpana در سال ۱۹۹۰ معرفی شد.

کاربرد

سوئیچ وسیله ای است که برای اتصال گره ها در شبکه استفاده می شود، یعنی وقتی می خواهید کامپیوترها را به هم وصل کنید، سوئیچ یکی از راه حل های شماست، به همین دلیل می گوییم که یکی از راه حل های شماست، زیرا می توانید یک هاب یا یک روتر استفاده کنید.

یا حتی یک مودم در شبکه های کوچک برای اتصال گره ها در شبکه کاربردی است، سوئیچ در واقع یکی از دستگاه های فعال شبکه است.

سوئیچ ها وسایل ارتباطی هستند که داده ها را بین دستگاه ها انتقال می دهند. برای توضیح ساده تر، سوئیچ شبکه وسیله ای است که بین مسیر ارتباطی دستگاه ها نصب می شود تا از تجمع و سردرگمی اطلاعات بین مسیر ارتباطی جلوگیری کند. هنگامی که بسته های اطلاعاتی از یک دستگاه به دستگاه دیگر ارسال می شوند، ممکن است همزمان با سایر اطلاعات دستگاه دیگر تداخل داشته باشند. در این صورت احتمال از بین رفتن اطلاعات یا دیر رسیدن اطلاعات به دستگاه مقصد وجود دارد.

در این مواقع وجود سوئیچ ها به اطلاعات کمک می کند تا به صورت منظم و بدون ضرر به مقصد برسد. تفاوت سوئیچ ها و هاب ها در برنامه نویسی است. می توانید سوئیچ را طوری برنامه ریزی کنید که داده های ارزشمندتر سریعتر به مقصد برسد.

این باعث می شود سوئیچ ها هوشمندتر از هاب ها باشند. سوئیچ شبکه در اکثر شبکه های محلی مدرن نقش اساسی دارد.

شبکه های متوسط ​​تا بزرگ معمولاً شامل یک یا چند سوئیچ مدیریت شده هستند. تمام دستگاه های موجود در شبکه دارای یک آدرس مک هستند، سوئیچ جدولی از این آدرس ها تهیه می کند و بسته ها را مطابق آدرس مک نوشته شده در قسمت مقصد بسته به همان پورتی که سیستم هدف به آن متصل است ارسال می کند.